-කපිල එම්. ගමගේ-
Angela Anaïs Juana Antolina Rosa Edelmira Nin y Culmell හෙවත් අනායිස් නින් (පෙබරවාරි 21, 1903 – ජනවාරි 14, 1977) කියුබන් සම්භවයක් ඇති ප්‍රංශ නවකතාකාරිනියක්. ප්‍රංශයේ කියුබානු දෙමාපියන්ට දාව උපන් නින්, සංගීත සංරචකයෙකු වූ Joaquín Nin සහ පුහුණු සම්භාව්‍ය ගායිකාවක් වූ Rosa Culmell ගේ දියණිය. නින් ඇගේ මුල් කාලය ස්පාඤ්ඤයේ සහ කියුබාවේ ද, වසර දහසයක් පමණ පැරිසියේ ද (1924-1940) ගත කළ අතර, ඇයගේ ජීවිතයේ ඉතිරි භාගය එක්සත් ජනපදයේ ගත කළ අතර, එහිදී ඇය ස්ථාපිත ගත් කතුවරියක් බවට පත්වුණා.
නින්ව බොහෝ විචාරකයින් විසින් ප්‍රශංසාවට බඳුන් කරන්නේ කාන්තා ශෘංගාරය පිළිබඳ විශිෂ්ටතම ලේඛිකාවක ලෙස. ඇය ශෘංගාරාත්මක ලිවීමේ ක්ෂේත්‍රය සම්පූර්ණයෙන් ගවේෂණය කළ පළමු කාන්තාවන්ගෙන් කෙනෙක් සහ නිසැකවම නූතන බටහිර රටවල ශෘංගාරාත්මක ලිවීම පෙළඹෙන පළමු හා ප්‍රමුඛ කාන්තාව වන්නේද ඇයයි. ඇයට පෙර, කේට් චොපින්ගේ කෘතිය වැනි අයගේ කැපී පෙනෙන ව්‍යතිරේක කෘතීන් කිහිපයක් තිබුණත් කාන්තාවන් විසින් රචනා කරන ලද බව පිළිගත් ශෘංගාරාත්මක රචනා දුර්ලභ වුණා.
නින් බොහෝ විට Djuna Barnes සහ D. H. Lawrence වැනි කතුවරුන්ගෙන් ආභාෂයන් ලබාගත් වග සඳහන් කරන නමුත් ඇය Marcel Proust, André Gide, Jean Cocteau, Paul Valery, ගෙන් ආභාසය ලබා ගත් බව ඇයගේ දිනපොත් වල පළමු වෙළුමේ සඳහන් කරනවා. ආතර් රිම්බෝඩ් 1966 දී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද ඇගේ දිනපොත්වල පළමු වෙළුමට (1931-1934) අනුව, නින් ප්‍රථම වරට ශෘංගාරාත්මක රචනය තුල මුණගැසෙන්නේ ඇය සිය සැමියා, මව සහ සහෝදරයන් දෙදෙනෙකු සමඟ නව යොවුන් වියේ පසු වූ විට නැවත පැරිසියට පැමිණි විට යි. ඔවුන් ගිම්හානය සඳහා ඉවත ගොස් සිටි ඇමරිකානු මිනිසෙකුගේ මහල් නිවාසය කුලියට ගත් අතර, එහිදී නින් හට ප්‍රංශ කඩදාසි පිටු ගණනාවක් හමු වෙනවා. “මම මේ පොත් එකින් එක කියෙව්වා, මට සම්පූර්ණයෙන්ම අලුත් ඒවා. මම කවදාවත් ඇමරිකාවේ කාමුක සාහිත්‍ය කියවා තිබුණේ නැහැ. ඔවුන් මාව එහිදී යටපත් කර තිබුණා, මම ඒවා කියවන්න කලින් අහිංසකයි, නමුත් මම ඒවා ඔක්කොම කියෙව්වාම, ලිංගික සූරාකෑම් ගැන මම නොදන්න දෙයක් නැති මට්ටටම මගේ අවබෝධය පුලුල් වුණා. මට කාම ශාස්ත්‍රය පිළිබඳ උපාධියක් තිබුණා හා සමානයි.” ඇය පවසන්නේ එහෙම.
ඇයගේ ජර්නල් රචනා සහ ශෘංගාර රචනා එකතුවට අමතරව, නින් නවකතා කිහිපයක් ලියා තිබෙනවා. ඒවා විචාරකයින් විසින් අධි යථාර්ථවාදය සමඟ නිතර සම්බන්ධ කර විචාරයට බඳුන් කලා. ඇගේ පළමු ප්‍රබන්ධ පොත වන හවුස් ඔෆ් ඉන්සෙස්ට් (1936), 1933 දී නින් ඇගේ පියා සමඟ පැවැත්වූ කෙටි ලිංගික සම්බන්ධයක් පිළිබඳ දැඩි ලෙස සැඟවුණු ඉඟි අඩංගුව තිබුණා. ප්‍රංශයේ ඇගේ පවුලෙන් වෙන් වී ප්‍රංශයේ ජීවත්වූ පියා බැලීමට ගිය එවකට තිස් හැවිරිදි නින් ඔහු සමඟ අනියම් ලිංගික සබඳතාවයක් පැවැත්වූ බව 1944දී, ඇය Under a Glass Bell නම් කෙටිකතා එකතුවේ සඳහන්. නින් ප්‍රබන්ධ නොවන කෘතීන් කිහිපයක් ද රචනා කොට තිබුණා.
1960 ගනන්වල ස්ත්රීවාදී ව්‍යාපාරයේ පිපිරුම පසුගිය විසි වසරක නින් ගේ ලේඛන පිලිබඳ ස්ත්රීවාදී ඉදිරි දැක්මක් ලබා දුන් අතර, එමගින් නින් විවිධ විශ්ව විද්‍යාලවල ජනප්‍රිය කථිකාචාර්යවරියක බවට පත් වුණා. 1973 දී, ඇගේ මරණයට පෙර, නින් ෆිලඩෙල්ෆියා කලා විද්‍යාලයෙන් ගෞරව ආචාර්ය උපාධියක් ලබා ගත්තා. ඇය 1974 දී එක්සත් ජනපදයේ ජාතික කලා හා ලිපි ආයතනයට ද තේරී පත් වූ අතර 1976 දී වසරේ ලොස් ඇන්ජලීස් ටයිම්ස් කාන්තාව සම්මානයෙන් පිදුම් ලැබුවා .
නින් 1974 දී ගැබ්ගෙල පිළිකාවක් ඇති බව හඳුනා ගනු ලැබුවා. ඇය වසර ගණනාවක් පිළිකාව සමඟ සටන් කළ අතර, බොහෝ ශල්‍යකර්ම, විකිරණ සහ රසායනික ප්‍රතිකාරවලට භාජනය වුණා. 1977 ජනවාරි 14 වන දින කැලිෆෝනියාවේ ලොස් ඇන්ජලීස් හි සීඩාර්ස්-සිනායි වෛද්‍ය මධ්‍යස්ථානයේදී නින් පිළිකාවෙන් මිය ගියා. ඇගේ දේහය ආදාහනය කරන ලද අතර, ඇගේ අළු මේමේඩ් හි සැන්ටා මොනිකා බොක්ක පුරා විසිරී ගියා.
අනායිස් නින් ගේ ප්‍රබන්ධ සාහිත්‍යය.
නවකතා:
House of Incest (1936)
Winter of Artifice (1939)
Cities of the Interior (1959),( In five volumes)
1. Ladders to Fire,
2. Children of the Albatross
3. The Four-Chambered Heart
4. A Spy in the House of Love
5. Seduction of the Minotaur, Barque (1958).
Collages (1964)
කෙටිකතා:
Waste of Timelessness: And Other Early Stories (written before 1932, published posthumously)
Under a Glass Bell (1944)
Delta of Venus (1977)
Little Birds (1979)
Auletris (2016)