අද ඇය ජීවතුන් අතර නැහැ. ඇය යාපනය සරසවියේ වෛද්‍ය පීඨයේ සිටි ආචාර්ය රාජිනී තිරාණගම.
1954 වසරෙ පෙබරවාරි මස 23 වෙනි දින උපන් ඇය, 1986 වසරෙ සැප්තැම්බර් මස 21 වෙනි දින, LTTE ත්‍රස්තයන් විසින් ම්ලේච්ඡ ලෙස ඝාතනය කරන්නෙ, ඇගේ 35 වෙනි වියේදීයි.
මිය යන විට ඇය යාපනය සරසවි වෛද්‍ය පීඨයේ කාය ව්‍යවච්ජේද විද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවේ (Department of Anatomg) අංශ ප්‍රධාන ආචාර්යවරියයි.
ඇගේ පියා වඩුක්කොඩෙයි යාපනය විද්‍යාලයේ නියෝජ්‍ය විදුහල්පති A. රාජසිංහම්. උපතින් රාජනී රාජසිංහම් වන ඇය යාපනයේදී ජන්ම ලාභය ලබන්නෙ, දියණියන් සිව් දෙනෙක් ඇති ද්‍රවිඩ ක්‍රිස්තියානි පවුලක දෙවෙනි දරුවා ලෙසයි. ඇගේ සොහොයුරියන් වන නිර්මලා, සුමති හා වාසුකී මෙන්ම ඇයත් ඉගෙනුම ලබන්නෙ යාපනය විද්‍යාලයේ. කෙටි කලක් පමණක් ඇය යාපනය නගරයේ පිහිටි චුන්ඩික්කුලි බාලිකා විද්‍යාලයේ ඉගෙනුම ලබනව.
ජීව විද්‍යාව අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වන ඇය, 1973 වසරෙදි කොළඹ සරසවි වෛද්‍ය පීඨයට ඇතුල් වෙනව. එහිදී ඇය ශිෂ්‍ය දේශපාලනයට සක්‍රියව දායක වෙනව.
ඇයට එකල කැළණිය සරසවියේ ශිෂ්‍ය දේශපාලන නායකයකු වන දයාපාල තිරාණගම මුණ ගැසෙනව. සිංහල බෞද්ධ පවුලක උපන් ඔහු උපාධියට හැදෑරුවෙ භූගෝල විද්‍යාවයි. සියළු ආගමික හා වාර්ගික බාධක බිඳ දමමින් ඇය සහ ඔහු විවාහ වන්නෙ, 1977 වසරේ අගෝස්තු මස 28 වැනි දිනයේ.
1978 වසරෙ වෛද්‍ය විද්‍යා උපාධිය ලබන ඇය යාපනය මහ රෝහලේ සීමාවාසික වෛද්‍යවරියක ලෙස සේවය කරනව. 1979 වසරෙ ඇය හල්දුම්මුල්ල රෝහලේ සේවය කරනව. පසුව ඇය 1980 වසරෙදි යාපනය සරසවියේ අළුතෙන් ඇරඹූ වෛද්‍ය පීඨයේ කාය විච්ඡේදනය විද්‍යා ආචාර්යවරියක ලෙස සේවයට එකතු වෙනව.
එවකට LTTE සාමාජිකාවකව සිටි ඇගේ වැඩිමල් සොහොයුරිය වන නිර්මලා මගින් LTTE සංවිධානයට සම්බන්ධ වෙනව. තුවාල ලබන LTTE ක්‍රියාකාරිකයන්ට ඇය ප්‍රතිකාර කරනව.
පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය ශිෂ්‍යත්වයක් ලැබ ඇය 1983 වසරෙ එංගලන්තයට යන්නෙ, ලිවර්පූල් වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ පශ්චාත් උපාධිය සඳහා කාය විච්ඡේදනය (Anatomg) හැදෑරීමටයි. එහි සිට ඇය ත්‍රස්තවාදය වැලැක්වීමේ පනත යටතේ 1982 දී අත්අඩංගුවට ගෙන සිටි තම සොහොයුරිය වන නිර්මලා නිදහස් කර ගැනීම හා එවකට මෙරට සිටි ඉන්දියානු සාම සාධක හමුදාව මගින් උතුරේ දෙමළ ජනයාට සිදුවන හානියට එරෙහිව අරගලයක් දියත් කරනව. ඇය තම අධ්‍යයන කටයුතු කරන අතරම කාන්තා සහ මානව හිමිකම් පිළිබඳ සංවිධාන සමග ද එකතු වී දැනුවත් කිරීම් කරනව. අවිගත් කණ්ඩායම් වලින් සිදුවන ඝාතන පිළිබඳව සංවේදී වන ඇය අවසානයේ LTTE සංවිධානයේ පටු ජාතිවාදය අවබෝධ කර ගන්නව.
ආපසු සිය රටට පැමිණි ඇය යාපනය සරසවියේ සේවයට එකතු වෙනව. එහි මානව හිමිකම් පිළිබඳ ආචාර්යවරුන්ගේ සංගමය පිහිටුවීමට සක්‍රියව දායක වෙනව. LTTE සංවිධානය සහ IPKF (ඉන්දියානු සාම සාධක හමුදාව) මගින් සිදු කරනු ලබන මානව හිමිකම් කඩකිරීම් පිළිබඳ සාක්ෂි ඇතුලත් “The l-roken Palmyra” නම් කෘතිය ඇගේ ද සම කතුවරත්වයෙන් පළ කරනු ලබනව. 80 දශකයේ යාපනයේ ප්‍රචණ්ඩත්වය ගැන ලියවුණු එම අමිල කෘතිය ” බිඳුණු තල් රුක” නමින් සිංහලට ද පරිවර්තනය කරනු ලබනව.
පොත ප්‍රකාශයට පත් කර සති කීපයකට පසු, ඇය සරසවියේ සේවය නිම කර ආපසු තම නිවස වෙත පාපැදියෙන් එමින් සිටියදී තිරුනෙල්වෙලි වල පිහිටි ඇගේ නිවස ආසන්නයේදිම අවි ගත් අයෙකු ඇයට වෙඩිතබා ඝාතනය කරනව. වෙඩි හඬ නිවසේ සිටි ඇගේ කුඩා දියණියන් දෙදෙනට පවා ඇසෙනව. ඒ වනවිට දයාපාල තිරාණගමයන් කොළඹට ඇවිත්. තම ජීවිතයේ කවදාවත් ඉන් පෙර නොදුටු කාන්තාවක් කොළඹට පැමිණ ඔහු මුණ ගැසී ඇගේ වියොව තමාට දැනුම් දුන් මොහොත දයාපාල තිරාණගමයන් සංවේදී ව සිහිපත් කරනව.
1981 වසරේ සැප්තැම්බර් මස 25 වෙනි දින නල්ලූර් හි ඇගේ පවුලේ සුසාන භූමියේ ඇගේ දේහය මිහිදන් කරනව. තම දිවියේ වඩාත්ම කටුක, වඩාත්ම වේදනාත්මක හා වඩාත්ම අපහසු ගමන එදින තම දියණියන් දෙදෙනගේ අතින් අල්ලාගෙන සුසානය වෙත ගිය ඇගේ අවසන් ගමන බව පසුව දයාපාල තිරාණගමයන් ලියා තබනව.
1978 උපන් නර්මදා දියණිය දැන් එක්සත් රාජධානියේ වෙසෙනව. 1980 උපන් ශාරිකා දියණිය එක්සත් ජනපදයේ වෙසෙනව. ඇය විවාහ වී සිටින්නෙ ස්ටැන්ෆර්ඩ් වී සරසවියේ මානව විද්‍යාඥ තෝමස් බ්ලොම් හැන්සන් සමගයි. 2005 වසරෙදි කැනඩාවේ ජාතික සිනමා මණ්ඩලය මගින් නිර්මාණය කළ “No lore Tears Sister” නම් වාර්තා චිත්‍රපටයේ තම මවගේ භූමිකාව රඟ දක්වන්නෙ ශාරිකා තිරාණගම දියණියයි.
රාජිනී තිරාණගම නම් අකල්හි දැයට අහිමි වූ ඒ දිරිය දියණිය ලියා තැබූ අනාවැකියකින් මේ සටහන අවසන් කරන්නේ අද වැනි දිනයක ඇයට දක්වන උපහාරයක් ලෙසයි.
“One day some gun will silence me,
and it will not be held by an outsider,
but by the son born in the womb of this society,
from a woman with whom my history is shared…
“එක්තරා දිනයක ගිනි අවියක් මගින්, මා නිහඬ කරවනු ඇත.
එය උසුලනු ඇත්තේ පිටස්තරයකු විසින් නොව,
මගේ ඉතිහාසය මා සමග බෙදා හදා ගත්,
මේ සමාජයේම ගැහැණියකගේ ගර්භාෂය තුළින් බිහි වූ පුතෙකු විසිනි.”
Premashcntha Kumarasiri ගේ සටහනක්